GOŚCIE

Aleksander Kongshaug – architekt w pracowni 3XN (Kopenhaga), w dziale GXN (Green Innovation) gdzie zajmuje się nowymi materiałami w aspekcie architektury i ochrony środowiska.

Olga Chomska – architekt wnętrz, designerka,  nauczyciel akademicki. Zainteresowana przyszłością miast i rolą projektantów w jej tworzeniu.

Kto choć odrobinę zna Szczecin, zna również jednego z jego najwierniejszych pasjonatów – Przemka  Głowę. Przewodnika, blogera, publicystę, socjologa, społecznika, orędownika konstruktywnych zmian, miłośnika pieszych wędrówek, ciekawych historii oraz edukatora i felietonistę. Działając na wielu płaszczyznach jednocześnie – jak przystało na „człowieka orkiestrę” Przemek współpracuje nie tylko z organizacjami samorządu terytorialnego czy instytucjami kultury, takimi jak: Zamek Książąt Pomorskich czy Muzeum Narodowe ale także galeriami i klubami zajmującymi się propagowaniem sztuki i promocją miasta (Piwnica Kany, Galeria Odra Zoo), prowadząc wykłady z etnografii, oraz historii sztuki.

Uwielbiany przez znajomych, ..i nieznajomych mieszkańców Szczecina Przemek, prowadzi swojego autorskiego bloga: www.przemekglowa.blogspot.com,

na którym porusza tematykę miejską, recenzując różnorakie publikacje, poruszając ważkie problemy społeczne oraz zaciekawiając niesamowitymi, często zaskakującymi, historiami związanymi z naszym miastem. Współtwórca szczecińskich tras turystycznych oraz współautor wydawnictwa „Zrób to w Szczecinie”.

Źródło: www.przemekglowa.blogspot.com

Historyczka sztuki i architektury, kuratorka. Pracowała w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, Fundacji Bęc Zmiana i Muzeum Architektury we Wrocławiu. Prowadzi badania na temat polskiej architektury modernistycznej, którą promuje poprzez wystawy i publikacje w Polsce i na świecie. Była współkuratorką podróżującej wystawy „Oskar Hansen. Forma Otwarta” pokazywanej w Barcelonie, Porto, New Haven, Warszawie i Wilnie (2014-17); kuratorką domu Oskara i Zofii Hansenów w Szuminie (2013-17); współredaktorką książek „Oskar Hansen—Opening Modernism: On Open Form Architecture, Art and Didactics” (z Ł. Rondudą, 2014) i „Archipelag CIAM. Listy Heleny Syrkus” (z K. Uchowicz i M. Wirkus, 2019). Publikuje m.in. w „Autoportrecie” i „Przekroju”. Stypendystka Programu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Młoda Polska” (2017).

Polski architekt i wynalazca. Jego bezkompromisowe koncepcje przestrzenne i synkretyczne projekty wiążą elementy zaczerpnięte z doświadczeń wielu dyscyplin — sztuki, geometrii, sportu. Od lat sześćdziesiątych wykonuje projekty architektoniczne, wystawiennicze, makroinstalacje przestrzenne i malarskie. Autor największych instalacji artystycznych w przestrzeni publicznej w Polsce: Warszawy XXX (1974), Chmury (1994). W 2016 roku Zachęta — Narodowa Galeria Sztuki prezentowała monograficzną wystawę jego dorobku (Jacek Damięcki. Makroformy). W 2017 roku jego prace były prezentowane w ramach wystawy Amplifikacja natury. Wyobraźnia planetarna architektury w epoce antropocenu w pawilonie polskim na 16. Biennale Architektury w Wenecji.

Stowarzyszenie Edukacyjno-Artystyczne „Oswajanie sztuki” to przestrzeń dla artystów i animatorów, którzy wierzą, że uczestnictwo w kulturze nigdy nie jest ani za wcześnie, ani za późno. Wychodzimy w przestrzeń miejską i oswajamy sztukę.

Absolwent architektury na Politechnice Łódzkiej i historii sztuki na Uniwersytecie Łódzkim. W 2012 r. obronił z wyróżnieniem dysertację doktorską na Wydziale Budownictwa, Architektury i Inż. Środowiska i uzyskał tytuł doktora nauk technicznych w specjalności architektura i urbanistyka. Od 2012 – adiunkt w Instytucie Historii Sztuki UŁ 2017 r.. Od 2017 r. zatrudniony także na stanowisku adiunkta w Instytucie Architektury i Urbanistyki PŁ. Laureat nagrody Marszałka Województwa Łódzkiego za najlepszą rozprawę doktorską związaną tematycznie z województwem łódzkim. Laureat stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Naukowego. Kierownik zespołu badawczego w międzynarodowym projekcie „InnovaConcrete- Innovative materials and techniques for conservation of 20th century  concrete-based heritage”.

Zainteresowania badawcze koncentruje na powojennej architekturze polskiej i światowej, związkach architektury i polityki, a także konserwacji i ochronie dziedzictwa ruchu modernistycznego.
Członek PKN ICOMOS, Oddziału Łódzkiego Stowarzyszenia Historyków Sztuki i Oddziału Łódzkiego Stowarzyszenia Architektów Polskich.

Piotr Fiuk (1964). Studia na Wydziale Budownictwa i Architektury Politechniki Szczecińskiej (1990), od 1990 pracuje w Instytucie Architektury i Planowania Przestrzennego PS/ZUT, adiunkt w Zakładzie Teorii Architektury, Historii i Konserwacji Zabytków. Wykładowca Akademii Sztuki w Szczecinie (Wydział Sztuk Wizualnych). Dr nauk techn. (2000) na podstawie dysertacji Miejska kamienica czynszowa z przełomu XIX/XX w. na przykładzie miasta Szczecina; charakterystyka form i źródeł inspiracji z analizą możliwości adaptacyjnych, (Politechnika Krakowska). Autor kilkudziesięciu publikacji naukowych w czasopismach i materiałach konferencyjnych dotyczących historii architektury i konserwacji zabytków. Specjalizacja: historia architektury nowożytnej i współczesnej, ochrona i konserwacja zabytków. W latach 2005-2007 sekretarz redakcji czasopisma naukowo-dydaktycznego „Przestrzeń i FORMA” pod patronatem Polskiej Akademii Nauk Oddział w Gdańsku.

Samodzielna działalność zawodowa w projektowaniu architektonicznym i urbanistycznym.Autor (indywidualnie i w zespołach) koncepcji urbanistyczno-architektonicznych i projektów odbudowy na Starym Mieście w Szczecinie, w Twierdzy Kostrzyn nad Odrą, rewaloryzacji śródmieścia Szczecina, opracowań studialnych z zakresu ochrony dóbr kultury i planowania przestrzennego. Udział w konkursach i plenerach architektonicznych (nagrody i wyróżnienia). Autor prac plastycznych (rysunek, grafika, malarstwo) i fotografii artystycznej prezentowanych na wystawach zbiorowych i indywidualnych.

DR HAB. MARIUSZ KWIATKOWSKI, PROF. UZ – kierownik Pracowni Spójności Społecznej
w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Zielonogórskiego. Absolwent pedagogiki (KUL), doktor socjologii (KUL). Stopień doktora habilitowanego z zakresu socjologii uzyskał w Instytucie Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk, na podstawie rozprawy „Nieprzejrzystość. Bariery merytokracji kadrowej w sektorze publicznym”.

Zafascynowany problematyką kapitału społecznego, zaufania, sieci społecznych, przedsiębiorczości społecznej i partycypacji obywatelskiej, poszukuje odpowiedzi na pytanie o rolę relacji międzyludzkich w rozwiązywaniu wspólnych problemów. Zaintrygowany nieprzejrzystością reguł w zakresie obsadzania stanowisk publicznych, próbuje wyjaśnić źródła tego problemu. Zniecierpliwiony rozdźwiękiem między teorią a praktyką, realizuje odmianę badań w działaniu, którą nazywa „badaniami sieciującymi.”

Wybrane publikacje: Konkurs jako instytucja fasadowa, „Studia Socjologiczne” 2013 nr 1; Działania pozorne w systemie postmonocentrycznym, w: Normatywność współczesnej Polski, red. J. Kwaśniewski, Warszawa 2005.

DR DOROTA BAZUŃ– adiunkt w Zakładzie Socjologii Stosowanej (Pracownia Spójności Społecznej), magisterium z filozofii (KUL), doktorat z socjologii (UAM).

Zainteresowania badawcze: ruchy społeczne, pogranicze polsko-niemieckie, rewitalizacja
w kontekście społecznym, ekonomia społeczna. Wraz z M. Pokrzyńską i I. Kaźmierczak-Kałużną realizowała badania dotyczące migracji przymusowych w głąb ZSRR podczas
II wojny światowej.

Redaktor w czasopismach: „RELACJE. Studia z Nauk Społecznych” (półrocznik), „ANTEA. Studenckie Zeszyty Naukowe i Artystyczne” (rocznik). Opiekun studenckiego Koła Naukowego Socjologów.

Wybrane publikacje: MONAR – fenomen ruchu społecznego, Oficyna Wydaw. Uniwersytetu Zielonogórskiego, Zielona Góra, 2010; Matki Sybiraczki – losy i pamięć. Polskie kobiety zesłane w głąb ZSRR, (współautorki: Izabela Kaźmierczak-Kałużna, Magdalena Pokrzyńska), Oficyna Wydaw. Uniwersytetu Zielonogórskiego, Zielona Góra 2012; Lubuskie sieci inkluzji: Tożsamość regionalna – kapitał społeczny – aktywna integracja, (współautor Mariusz Kwiatkowski), Dom Wydawniczy ELIPSA, Warszawa 2015.

DR JOANNA FRĄTCZAK-MÜLLER–adiunkt w Zakładzie Socjologii Stosowanej (Pracownia Spójności Społecznej). Z wykształcenia socjolog, stopień naukowy doktora z wyróżnieniem uzyskała w 2009 roku. Pracy doktorskiej przyznano wyróżnienie na wniosek Rady Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu Wrocławskiego.

Jej zainteresowania badawcze dotyczą socjologii rodziny, pracy, polityki społecznej, ekonomii społecznej i rewitalizacji społecznej. Aktualnie zainteresowana tematyką działalności sfery publicznej w Polsce. Prowadzi badania z zakresu programowania rozwoju społecznego oraz zaangażowania obywatelskiego w procesy zmiany społecznej.

Laureatka nagród Rektora Uniwersytetu Zielonogórskiego. Ekspert Regionalnego Ośrodka Polityki Społecznej ds. programowania rozwoju ekonomii społecznej w województwie lubuskim. Badaczka i aktywna uczestniczka lokalnych procesów rewitalizacji.

Do jej najważniejszych publikacji należą: Rodzina, praca, polityka społeczna, Dom Wydawniczy Elipsa, Warszawa 2014; Cross-border partnership- the impact of institutions
on creating the borderland communities (the case of Spree-Neisse-Bober Euroregion)
[w:] Innovation: The European Journal of Social Science Research, 2016, Vol. 29, Issue
1 – współautor Anna Mielczarek-Żejmo; Sektor gospodarki społecznej w województwie lubuskim. Stan i perspektywy rozwoju [w:] Rocznik Lubuski. Nowe tendencje w badaniach społecznych, Zielona Góra 2013. Przemiany wzorów życia małżeńsko-rodzinnego w województwie lubuskim [w:] Rodzina: kondycja i przemiany, red. M. Świątkiewicz-Mosny, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2011; Znaczenie zasobów społecznych w procesie zaspokajania potrzeb bytowych rodzin [w:] Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, Studia Sociologica 2011, nr 21.

ANIA MOLENDA– zajmuje się tworzeniem narracji związanych z architekturą i urbanistyką – bada, komentuje, pisze i redaguje. Współtworzy i prowadzi platformę Amateur Cities – laureata Dutch Design Awards 2018, oraz redaguje The Site Magazine. W swojej pracy skupia się na społeczno-kulturalnym wymiarze praktyk przestrzennych. Pracowała jako wykładowca na Wydziale Architektury TU Delft oraz jako architektka w MVRDV, Powerhouse Company oraz SVESMI. Mieszka i pracuje w Rotterdamie.